Susanna van Rome in Bretagne
Deze mal toont een vrouwelijke heilige met een boek. Onder haar staat een Franse tekst. Eerder is deze gelezen als SAINTE DUCANNE en daarom werd de vrouw geïdentificeerd als hertogin Anne van Bretagne. Deze identificatie lijkt echter onwaarschijnlijk daar de hertogin nooit heilig is verklaard of überhaupt aanspraak heeft gemaakt op een zalig- of heiligverklaring.
Het ligt meer voor de hand om de tekst te lezen als SAINTE SUSANNE. Afgebeeld is Susanna van Rome, die volgens de legende begeerd werd door de zoon van keizer Diocletianus. Hij vroeg haar ten huwelijk, maar zij weigerde omdat ze maagd wilde blijven. Voor straf werd ze vervolgens onthoofd. Haar vita uit de zesde eeuw beschrijft waarschijnlijk een fictieve figuur. Met andere woorden, Susanna heeft waarschijnlijk nooit bestaan. Desalniettemin worden haar vermeende relieken bewaard in de Santa Susanna al Quirinale in Rome. Mogelijk kwamen relieken van haar ook terecht in Bretagne, specifiek op Le Mont-Saint-Michel.
In een boekrecensie wees Élisabeth Rabeisen op de aanwezigheid van een veertiende-eeuwse reliekhouder met een stuk van Susannas schedel in de schatkamer van de abdij van Le Mont-Saint-Michel, in 1640. Later werd deze overgebracht naar de kerk Saint-Gervais in Avranches. De mal (Kunera nr. 26932) lijkt bewijs dat pelgrims op Le Mont-Saint-Michel ook Susanna konden vereren en ter herinnering daaraan pelgrimstekens konden aanschaffen.
Literatuur: Élisabeth Rabeisen, boekrecensie Françoise LABAUNE-JEAN dir., Le plomb et la pierre : petits objets de dévotion pour les pèlerins du Mont-Saint-Michel, de la conception à la production (XIVe-XVe siècles)’, Revue archéologique de l’Est 65 (2016), p. 453-460.